Nano Złoto z Witaminą C

Nano złoto z witaminą C jest to preparat łączący nano złoto (opis powyżej) z witaminą C (kwas askorbinowy lub dehydroaskorbinowy).

Witamina C ma ogromne znaczenie dla organizmu. Przede wszystkim wpływa na wytwarzanie i zachowywanie kolagenu, z którego jest produkowana tkanka łączna. Nazwa tej tkanki pochodzi od roli, jaką odgrywa ona w naszym organizmie, gdyż łączy różne komórki, ma wpływ na zachowywanie przez nie kształtu i sprawne funkcjonowanie. Kolagen znajduje się w kościach (także w kręgach kręgosłupa), rogówce oka, zębach, ścięgnach, mięśniach, stawach, skórze i naczyniach krwionośnych. Obecność kolagenu, a więc pośrednio witaminy C, ułatwia gojenie się ran, złamań, hamuje tworzenie się sińców, powstawanie krwotoków i krwawień dziąseł. Dzięki niej zdrowe komórki stają się odporne na zakażenia i uszkodzenia.

Witamina C aktywizuje nasz system immunologiczny, czyli pobudza wzrost i sprawność komórek odpornościowych typu T i B oraz innych białych ciałek krwi, które zwalczają atakujące nas mikroorganizmy. Wzrasta wtedy również ilość interferonu, który reguluje system immunologiczny i ma działanie antywirusowe. Związek ten, powstały pod wpływem wirusa w monocytach znajdujących się we krwi, wydostaje się z nich i hamuje rozwój wirusa w innych komórkach.

Poważny i długotrwały niedobór tej witaminy – wywołuje chorobę zwaną szkorbutem, która powoduje zaburzenia przemiany białkowej, węglowodanowej, tłuszczowej i syntezy steroidów. Objawia się m.in. skłonnością do samoistnych krwawień, uszkodzeń naczyń krwionośnych, powstawania krwawych wybroczyn pod skórą. Charakterystyczne jest złe gojenie się, a nawet odnawianie się zagojonych ran. Następuje rozpulchnienie dziąseł, niekorzystne zmiany w zębach (np. zgorzel). Chory odczuwa bolesność stawów i mięśni, obrzęki kończyn, osłabienie, utratę apetytu oraz obniżenie wydolności fizycznej. Objawom tym towarzyszy depresja. U osób zaatakowanych przez szkorbut stwierdza się tzw. osteoporozę niedobarwliwą, a także zaburzenia endokrynologiczne (nadczynność gruczołu tarczowego) i neurologiczne (parestezje). Częstym i groźnym powikłaniem tego stanu są wtórne infekcje. U małych dzieci, szczególnie sztucznie odżywianych, choroba ta ma z reguły cięższy przebieg niż u dorosłych (pojawia się gnilec, czyli choroba Moellera i Barlowa).